Lees hier alles over het ontstaan van onze club en hoe onze club zich in de jaren heeft ontwikkeld.
Tegenwoordig is De Burgst terug bij ‘hoe het ooit begon’: een groep mensen die samen wil volleyballen. Waarbij de leden hun deel van het werk voor hun rekening nemen en dat ook vanzelfsprekend vinden.
In 1982 zag de wereld er nog compleet anders uit: Oost stond nog lijnrecht tegenover West. De Britse premier Thatcher en Amerikaanse president Reagan vochten in de Koude Oorlog zij aan zij tegen Breznjev van de Sovjet Unie. Die dagen volgt Ruud Lubbers Dries van Agt op als premier van Nederland en de Parel van het Zuiden wordt geleid door Burgemeester Merkx. Op muzikaal gebied komt Doe Maar met ‘De Bom’, zingt Drukwerk ‘Je loog tegen mij’ en staat Golden Earring met ‘The Twilight Zone’ hoog in de hitlijsten.
Het Bredase volleyballandschap wordt in deze periode beheerst door Brevok. In de Haagse Beemden, een nieuwe wijk in Breda, besluit een groepje volleyballers echter verder te gaan als vereniging onder de naam ‘De Burgst’.
Sportief gezien gaat het onze vereniging die beginjaren voor de wind: de heren promoveren en komen in de promotieklasse te spelen. Goede volleyballers (die zich in de Haagse Beemden hebben gevestigd) zoeken een club om hun hobby uit te oefenen. Ieder van hen neemt zijn eigen ‘volleybalbagage’ mee. Daar profiteert De Burgst van. Zoals de wijk explosief groeit, zo bloeit ook De Burgst. Binnen het jaar besluit men ook een jeugdafdeling te starten.
De teams spelen hun thuiswedstrijden in het Gemeentelijk Sportcentrum (‘De Scharen’) en ook in Prinsenbeek. Legendarisch zijn de vrijdagavonden in de Raaimoeren waar de senioren hun thuishaven hebben. Meer dan eens moeten de volleyballers hun auto laten staan na een avondje doorzakken bij Lenie.
In 1990 fuseert De Burgst met IKS ’72 en hierdoor verkrijgt de vereniging bij de dames een plek in de derde divisie. Het is voor het eerst dat De Burgst op dat niveau acteert. Helaas is het van korte duur: na één seizoen wordt het team al opgedoekt.
Sinds 1982 is het aandeel jeugd steeds groter geworden. Bestuurders worstelen met de richting waarin de vereniging zich moet ontwikkelen. Het leidt in 1991 tot het vertrek van een aantal jeugdleden dat zijn heil elders zoekt. Dat is in zekere zin een nieuw begin voor onze vereniging. De jeugdafdeling moet helemaal opnieuw worden opgezet en daarbij heeft men maximale aandacht voor de mini’s.
In seizoen 1993-1994 hebben we een zaterdagronde met 4 teams: JB, MB, JC en MC. De maandagavondcompetitie (5 teams) en de recreantenafdeling (5 teams) zijn veel zwaarder bezet. De mini’s nemen wel snel toe in aantal. Dat succes leidt tot enthousiasme en ambitie. De bestuurders willen vooruit en daarvoor zijn goede trainers nodig. Die komen er en daarmee komen ook de resultaten. De tweede helft van de jaren ‘90 is De Burgst toonaangevend in het jeugdvolleybal in de regio. Dames 1 bereikt opnieuw de derde divisie (nu regiodivisie) en de heren promoveren weer naar de promotieklasse.
De periode 1996-2000 is buitengewoon succesvol, maar het kost ook allemaal veel geld. Rond 2002 begint de bodem van de ‘schatkist’ in zicht te raken. Het dwingt ons tot een bescheidener opstelling. Daarnaast is het clubgevoel afgenomen. Belangrijkste oorzaak: De Burgst traint op 7 à 8 locaties en de onderlinge verbondenheid is sterk afgenomen.
Vanaf 2003 tot 2008 keerden we terug naar de basis. Leden zetten de schouders onder de vereniging en er is relatieve rust ondanks soms wisselvallige prestaties. Een nieuwe trainingsaccommodatie (Racketcentrum) zorgt voor een oplevend clubgevoel, want vrijwel alle teams trainen onder één dak. Het toenemende succes van ons Internationaal Toernooi zorgt voor trots binnen de club en uitstraling in de stad. Het behalen van de Regiobeker door onze heren in 2006 was het onbetwiste hoogtepunt in 25 jaar en een mooi cadeau aan de vooravond van ons jubileumjaar. Een jubileum dat gevierd mag worden, want waar andere clubs moeilijke tijden doormaken en Brevok zelfs ten onder ging heeft De Burgst haar bestaansrecht steeds opnieuw bewezen.
Aan het eind van het seizoen 2007-2008 besluit de Bredase vereniging Smash’75 te stoppen. Een groot aantal leden maakt de overstap naar De Burgst. Met de toch al groeiende jeugdafdeling breekt De Burgst op dat moment door de 300 ledengrens. In 5 jaar tijd is de club met meer dan 120 leden gegroeid!
In het seizoen 2008-2009 debuteert De Burgst op landelijk niveau met de dames in de tweede divisie. Helaas kunnen de dames zich niet handhaven. Het vormt wel de aanzet tot een studie naar de mogelijkheden van topvolleybal in Breda. De Burgst toont (sportieve) ambitie en oriënteert zich met leden en partners op de toekomst van de club.
Wil je lid worden van onze vereniging, neem dan contact op via tc@deburgst.nl. Kom twee keer vrijblijvend en gratis meetrainen en sfeer proeven!